Kalabalığın arasında rahatlıkla seçebilmiştim Osvaldo’yu. Tam da whatsapp profil fotoğrafındaki gibiydi. Siyah saçlı ama beyaz tenli, benimle aynı yaşta, benden hafif kısa ama Kübalıların geneline göre oldukça fit. Elbet 56 model mavi Pontiac’ı ile Varadero’ya gitme fikri de etkili olmuştu Devamı…
Google’a Provence diye yazınca ilk çıkan görseller alabildiğince uzanan lavanta tarlaları olur. Provence ziyaretinde bu görüntüyle karşılaşmak için temmuz – ağustos gibi gelmek gerekiyor. Oysa ki bizim geldiğimiz takvimin kasıma döneyazdığı bu günde şiddetli yağmurun altında kasvetli bir hava var. Devamı…
Türk pasaportumu gördükten sonra, “Erdoğan, good leader!” dedi Hurghada Havalimanı polisi. Bu yoruma nasıl yanıt vermem gerektiğini bilemedim. Zira, özellikle son 8 yıldır hükumet, dış ilişkilerde yaptığı birçok hata gibi 2013’te Mısır’da da yanlış tarafı desteklemiş, ülkeye şeriat getirmek isteyen Devamı…
“Siga Siga” dedi artık aylardır güneşin altında bulunmaktan yanakları domates kırmızısına dönmüş sarışın kız. Kendinden başkasını düşünmeyen, sadece kendi işinin önemli olduğuna inanan, tatilde bile tabakhaneye bok yetiştiren yüzlerce beyaz yakalı Türk ile her gün karşılaştığı için artık Türkçe’sini de Devamı…
“Yavaş” dedi Eda, sol kapının üst tutacağına sıkı sıkı sarılmış halde. Hayatında ilk defa sağdan direksiyonlu, trafiğin soldan aktığı bir trafikte gidiyordu. Kavşağa geldiğimizde afallıyor, kavşağın ne tarafından dönmemiz gerektiği konusunda kafası karışıyordu. 4 gün boyunca birçok defa yineleyeceği gibi Devamı…
Ikaria limanına varıp, feribottan indiğimizde limanın kafesinde bekliyordu bizi Dimitris. Türkiye’den direkt feribot olmadığı için Samos üzerinden Ikaria’ya gelmiştik. “Evdilos’a mı gidiyorsunuz?” diye sordu. “Yok hayır önce hazır buradayken biraz gezelim akşama doğru Evdilos’a” geçeriz diye yanıt verdik. O gün Evdilos’a Devamı…
“Bir dakika biletinize bakabilir miyim?” diye durdurdu bizi kontrolör. Sadece salonun yaş ortalamasından 50 yaş daha genç olmamız değildi göze çarpan. Aynı zamanda herkesin düğüne gidermiş gibi elbiseler, ceketler giyip inci kolyeler, kravatlar taktığı mekanda boğazlı kazaklarımız, kadife pantolonlarımız ve Devamı…
“Trenle gitme, trenin gittiği yerde bir şey yok, otobüse bin” demişti benim Paris’ten göç eden şoför. Èze köyü tepenin üzerine kurulmuşken, tepenin aşağısındaki deniz kıyısındaki yerleşim yerine ise Èze-sur-mer ismini vermişler yani “denizdeki Èze”. Karmaşıklığa yol açacak başka isim bulamamışlar mı ki? Devamı…
“Büyük şehirde yaşanmaz, çok trafik var. O yüzden 10 sene önce Paris’ten buraya taşındım.” diyor, beni Nice sahil yolundan otele götüren 55 yaşlarındaki aracın şoförü.“Burada keyfim yerinde, bütün yaz her sabah önce denize girip öyle işe çıkıyorum” diye devam ediyor. Amerika, İspanya, Devamı…
